آب بندی

با پیشرفت تکنولوژی عایق های رطوبتی جدیدی به بازار آمده که ضعف عایق های قدیمی را بر طرف نموده اند، اما نکته بسیار مهم در عایق بندی سطوح نحوه اجرای این عایق ها و به کار بردن هر کدام بر اساس خصوصیات آنها در محل های مناسب نظیر آب بندی استخر، آب بندی فشار منفی و ... می باشد، در ذیل به مقایسه این عایق ها و عایق های آب بندی قدیمی می پردازیم.

آب بندی سطوح

آب بندی سطوح و دیوارها و چاله آسانسور و یا هر سطحی که از پشت عایق، نفوذ آب داشته باشند، به طور کلی با عایق های قدیمی امکان پذیر نمی باشد و باید از عایق های جدید ساخته شده جهت آب بندی فشار منفی استفاده نمود، به طور مثال در چاله های آسانسور بسیاری از مناطق شهری به علت آنکه در پایین ترین سطح ساختمان می باشند نفوذ آب از پشت دیواره چاله آسانسور را داریم.
 
دیوارهای زیر زمین در بسیاری از ساختمان ها نفوذ نم از پشت به داخل دیوار را دارند که پس از بهره برداری با توجه به تغییر فصل و تغییر سطح آب زیر زمینی اتفاق می افتد و چالش اساسی بسیاری از ساختمانهادر مناطق شهری می باشند.
 
درصورت آب بندی سطوح با فشارآب مثبت قدری اوضاع عایق های قدیمی بهتر است، اما در کل تنوع مصالح جدید را ندارند و نقطه ضعف های آنها بر اساس جا و مکان استفاده از آنها باعث نشت آب و خرابی عایق پس از مدت زمانی از بهره برداری از پروژه می شود. به طور کلی عایق کاری رطوبتی یک عمل بسیار تخصصی بوده و قبل از اجرای عایق بندی استفاده از علم و تجربه و بازدید دقیق الزامی است.

در مقام مقایسه عایق های جدید و سنتی چند مورد ذکر می گردد:

1 – در بسیاری از موارد دیده می شود که پس از آب بندی سرویس دیوار مجاور به حال، پذیرایی و یا اطاق خواب و بعد از بهره برداری از پروژه، گچ این دیواره ها طبله کرده و یا کپک زده و از بین می رود و مشکلاتی را برای ساختمان و زیبایی دیوار ایجاد می کند.
سوال این است که چرا این آب و یا رطوبت به طبقه پایین نفوذ نمی کند، جواب این سوال یکی از ضعف های عمده مصالح سنتی در قیاس با مصالح جدید می باشد، به طوری که در کنجهای سطوح که تنش ها زیادتراست، ضعف عمده مصالح قدیمی نمایان می گردد، به طور کلی برای عایق های سنتی در زمان تغییرات دمایی و فشار وزنی در اثر کف سازی سرویس ترک های ریزی ایجاد می گردد، که از محل این ترک ها آب در کنج های کف نفوذ کرده و با توجه به آنکه در نقاط بالا و پایین ترک ها، قیر گونی و ایزوگام همچنان عایق هستند لذا آب نفوذ کرده از کنج به داخل دیوار نفوذ کرده و از گچ روی دیوار به بالا حرکت می کنند و باعث کپک و طبله می شوند، به طور تجربی هر چقدر ضخامت گچ روی دیوار بیشتر باشد و آبی که در کف سرویس ریخته می شود گرمتر باشد، ارتفاع گچ خیس شده بیشتر می باشد و بر اساس مقدار آب ریز در کف سرویس این مشکل کمتر یا بیشتر می شود. از این مثال می توان نتیجه گرفت که به طور کلی از عایق های سنتی حتی  در آب بندی فشار مثبت در جاهایی که آب ساکن وجود دارد ( مثلا استخر، جکوزی ) نمی توان استفاده کرد. اما در عایق های جدید این ضعف با مواد دو جزیی مقاوم و اضافه کردن توری فایبر گلاس مخصوص به جهت افزایش مقاومت کششی و اصلاح خود جمع شدگی ( elongation ) رفع شده است. نکته مهم اجرای آب بندی توسط افراد متخصص می باشد، زیرا در بسیاری موارد قبل از شروع آب بندی باید سطح مورد نظر ترمیم گردیده و نقاط بر جسته، تیز و یا بتن کرمو ترمیم گردند و پس از آن ضمن اجرای صحیح مواد، عمل آوری مناسب انجام گردد.
 
2- در ابتدا در بسیاری موارد با یک انالیز دقیق در کارگاه ضعف عمده مواد جدید که همان قیمت آن در مقایسه با عایق های قدیمی می باشد جبران شده و استفاده از عایق های جدید بسیار مقرون به صرفه تر می باشد، مثلا اگر شما یک دیوار را بخواهید عایق کنید، در صورت نفوذ آب از پشت دیوار، استفاده از عایق سنتی منتفی است و اگر بخواهیم در پشت دیوار ازین عایق ها استفاده کنیم، باید یک فضای خالی را با خاک برداری ایجاد نموده و پس از آنکه از عایق سنتی استفاده کردیم، یک دیوار محافظ ایجاد کنیم، در صورتی که به راحتی می توان با استفاده از مصالح آب بندی فشار منفی از داخل و با صرف هزینه ای کمتر عایق بندی را انجام داد.
 
3 - به طور مثال در عایق بندی یک سرویس در صورت استفاده از مواد آب بندی جدید می توان دیواره های سرویس را ابتدا عایق نمود و کنج ها را در کف توری مخصوص انداخته و چند سانت توری به روی کف برگرداند. با  توجه به آنکه کاشی کاری در روی بدنه با هر ارتفاعی از عایق بندی با مصالح جدید به راحتی انجام می شود، می توان پس از اجرای کاشی کاری بدنه بدون دغدغه جهت محافظت از آب بندی کف و تکمیل کاشی بدنه آب بندی کف را انجام داد.